Menu
De financiële sector moet bedrijven bij de hand nemen bij het verduurzamen van de economie. Maar omdat ze er zelf nog nauwelijks op ingericht is, gaat het te langzaam en dat zal de sector en de maatschappij duur komen te staan, zegt onderzoeker en oud-fondsmanager Willem Schramade. Hij pleit voor een andere manier om investeringen te waarderen.
Bij ING heeft de witwasboete ervoor gezorgd dat de poortwachtersafdelingen versneld zijn uitgebouwd. Maar heeft de bank er wat van geleerd? Is de mentaliteit veranderd? Willem Schramade vraagt het zich af. De adviseur en onderzoeker in duurzame financiering constateert dat de hele affaire vooral tot vertraging van duurzaamheidsprojecten heeft geleid.
‘Waarom heb je witwasschandalen?’ zegt hij. ‘Omdat je je klanten niet goed kent. Waarom ken je je klanten niet goed? Omdat je ze als cijfertjes behandelt en een afvinkcultuur hebt. Terwijl als je je klanten goed kent en goed in kaart brengt, dan hoef je dat hele probleem niet te hebben.’
Veel te lang hebben we gedaan alsof er geen sociaal en ecologisch domein was, zegt Schramade in een gesprek naar aanleiding van zijn eind vorig jaar gepubliceerde boek Duurzaam Kapitalisme. Door waarde te verengen tot financiële waarde en alles door markten te laten beprijzen veroorzaken we roofbouw op onze planeet. Dat móet veranderen, vindt de aan de Erasmus Universiteit verbonden Schramade, die eerder waarderingsspecialist was bij PWC, analist bij Robeco en fondsmanager bij NN Investment Partners.
De financiële sector is zich dat ook bewust. Zo tekenden tientallen banken, verzekeraars, vermogensbeheerders en pensioenfondsen anderhalf jaar geleden het klimaatcommitment. Daarin hebben ze zich vast gelegd om voor 2030 de CO2-uitstoot met 49% te reduceren. Ze gaan in gesprek met hun klanten om die ertoe te bewegen te verduurzamen. Bij gebrek aan daden kunnen leningen worden stopgezet of beleggingen worden verlegd.
Willem Schramade Foto: Mirjam van der Linden
‘De ambities zijn oprecht’, zegt Schramade. ‘Maar het gaat allemaal veel te langzaam. De systemen van de banken en andere financiële partijen zijn er nog niet op ingericht, het zit nog niet verankerd in hun beoordelingen en rapportages.’ Uit recent onderzoek door UBS bleek bijvoorbeeld dat er in Europa nog nauwelijks banken zijn die hun blootstelling aan zogeheten ESG-risico’s (environmental, social en governance) voldoende kunnen formuleren, terwijl Brussel de eisen volgend jaar wel stevig zal opvoeren.